Xolani
Door: Sietske
Blijf op de hoogte en volg Sietske
03 Maart 2010 | Zuid-Afrika, Pietermaritzburg
Ik zag het al een beetje aankomen maar toch is het nog altijd een grote schok voor mij, het doet wel raar thuiskomen nu iedere keer want hij was altijd degene waar ik het meeste aandacht aan gaf. Ik ging bijna elke dag met hem gaan wandelen en als we naar het kleine winkeltje gingen op hoek vertroedelde ik hem met chips en fanta .. Maar het geeft me een geruststelling dat ik de gedachte heb dat hij een beter leven heeft nu, zonder Hiv , dat hij kan wandelen & dat hij naar school kan .. al de de dingen dat hij voordien niet kon ..
Zie jullie allemaal in 2 maandjes xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley